Świerk kłujący, świerk srebrny (Picea pungens) – drzewo zimozielone, o stożkowatej koronie i bardzo regularnym pokroju, zazwyczaj bardzo gęste. Igły srebrzystoniebieskie, okalające promieniście całą gałązkę. W naturalnym środowisku osiąga ponad 30 m, ale w uprawach stosuje się odmiany ozdobne (kultywary), charakteryzujące się mniejszą wysokością (zazwyczaj do 20 m). Posiada jasnobrązowe, zwisające szyszki o długości 8-10 cm. Drzewo cenione ze względu na małe wymagania, odporność na niskie temperatury i niesprzyjające warunki miejskie. Świerk najlepiej prezentuje się posadzony pojedynczo lub w niewielkich grupach, ale nadaje się również na szpalery, a nawet na żywopłoty. Lubi stanowiska słoneczne ( w cieniu - gubi igły). Ze względu na dość głębokie ukorzenienie jest odporny na suszę. Jednak na piaszczystym podłożu należy go podlewać w pierwszych latach po posadzeniu. Preferuje glebę umiarkowanie wilgotną i przepuszczalną.